Community structure and Species diversity of Chickpea weeds in Application of Imazethapyr and Trifuralin

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D students and of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad

2 Contribution Faculty Member of Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

Weed species to various herbicides, show varying degrees of sensitivity or resistance. Therefore, to investigate the effect of herbicide application Trifuralin and Imazethapyr the composition and diversity of weeds a trial based on randomized complete block design with three replications was acheieved. Treatments were application of Trifuralin herbicide , Imazethapyr herbicide  and not application of herbicide (control).The results showed that Trifuralin reduced  13/2%  frequency of  Lamb's quarters (Chenopodium Black album) and 3/7% of barnyard grass (Echinochloa crus-galli) and Imazethapyr  reduced 11/6%  frequency of nightshade (Solanum nigrum) in final growth stage but non of the herbicides was not effect on Common Purslane (Portulaca oleracea). Dyer's croton (Chrozophora tinctoria),Flower-of-an-Hour (Hibiscus trionum), Redroot Pigweed (Amaranthus retroflexus), Prostrate amaranth (Amaranthus blitoides), Flixweed (Descurainia Sophia) andDatura had low densities between herbicides treatment.  In Imazethapyr treatment,  Shannon–Wiener diversity index was more than control treatment in Almost growth stage and it was 0/97, 0/51 and 1/27 for Imazethapyr herbicide, Trifuralin herbicide  and control treatments respectively in final growth stage.

Keywords


مقدمه

ساختار جوامع علف های هرز در برگیرنده چرخه زندگی، تنوع گونه ای، ترکیب گونه ای، غالبیت و پایداری  در مقابل تغییرات محیطی و تغییرات زمانی و مکانی علف های هرز می باشد. تغییرات ساختار جوامع علف های هرز در نظام های زراعی عمدتاً ناشی از تغییر در تناوب های زراعی، استفاده از کود های شیمیایی، علف کش ها و عملیات خاک ورزی می باشد et al, 2004) (Sandler. تغییر جمعیت های علف های هرز به چند گونه غالب بیانگر فراهم شدن شرایط لازم برای سازش این گونه ها به عملیات زراعی رایج می باشد. Poggio et al (2004) تفاوت در ساختار جمعیت علف های هرز در گندم و نخود و نیز جو و نخود را ناشی از تفاوت در مدیریت علف های هرز دو محصول می داند. احمدوند (1384) تفاوت در عملیات خاک ورزی را یکی از مهمترین عوامل موثر بر ساختار جمعیت علف های هرز گندم می داند.

Andreasen et al (1996) اظهار داشتند که علف کش ها، جزو مهمترین عواملی هستند که جوامع علف هرز را در یک نظام زراعی تحت تأثیر قرار می دهد. گونه های مختلف علف هرز نسبت به انواع مختلف علف کش، درجات متفاوتی از حساسیت و یا مقاومت را نشان می دهند. عموماً علف کش ها از طریق حذف گونه های حساس و یا گزینش بیوتیپ های مقاوم، فشار انتخابی قوی را بر جوامع علف هرز اعمال می نمایند. به عقیده Hume (1987) کاربرد علف کش ها در مقایسه با سایر روش های کنترل تأثیر بیشتری روی تراکم و ترکیب گونه ای علف های هرز داشته است.et al  (1988) Froud-Williams با بررسی جمعیت علف های هرز موجود در مزرعه گندم و ذرت در رومانی نشان دادند که بسیاری از علف های هرز رایج در سیستم های زراعی پس از رواج کاربرد علف کش های فنوکسی کاهش یافتند، در حالیکه جمعیت علف های هرز غیر حساس نظیر  Polygonum spp. ، Apera spica-venti  و . spp Matricaria افزایش یافتند. وی نیز اظهار داشت که افزایش کاربرد علف کش های قبل از کاشت و  پیش رویشی در سویا، باعث افزایش فراوانی گونه های علف هرزی می شود که دارای بذر درشت بوده و سریع تر جوانه می زنند.

تنوع گونه ای علف های هرز نیز علاوه بر شرایط اقلیمی، به نوع محصول زراعی و مدیریت مزرعه (مانند استفاده از علف کش ها) وابسته است. در همین ارتباط ) Tomas (1985 در ساسکا چوان کانادا، نقشه پراکنش علف های هرز را در محصولات زراعی مختلف تهیه کرد. وی با تعیین فراوانی نسبی، یکنواختی نسبی و تراکم نسبی برای هر گونه علف هرز، جنبه های مختلف حضور علف های هرز در محصولات زراعی مختلف را بررسی کرد. آدینه ای و همکاران (1391) با نمونه برداری از مزارع پنبه اسفراین بیان کردند که توزیع غالبیت در مزارعی که علف کش استفاده شده بود بیشتر از مزارعی است که علف کش استفاده نشده است.

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر کاربرد علف کش های ایمازتاپیر و تریفلورالین بر ترکیب و تنوع گونه ای علف های هرز نخوداجرا شد.

 

مواد و روش ها

این تحقیق در سال زراعی 89- 1388 در مزرعه آموزشی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. وضعیت درجه حرارت و بارش در طول دوره آزمایش نیز به صورت ذیل بود (سازمان هواشناسی خراسان رضوی، 1389) (شکل1).

آزمایش بر مبنای طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی در آزمایش علف کش های تریفلورالین (48٪ EC ) و ایمازتاپیر (10٪ SL) و شاهد عدم مصرف علف کش بودند.

برای آماده سازی زمینابتدا زمین مورد نظر با گاوآهن برگردان دار شخم زده شد. سپس با استفاده از دیسک به صورت دو بار عمود بر هم خاک نرم شده و کلوخه ها خرد شدند. با استفاده از لولر زمین تسطیح شد. در نهایت با شیار ساز جوی های لازم جهت آبیاری ایجاد شد. پس از اتمام عملیات خاک ورزی کرت های آزمایشی به ابعاد 6×8/2 متر (با فواصل ردیف ها 70 سانتی متر) آماده شد. مقادیر کاربرد علف کش های پیش کاشت تریفلورالین و ایمازتاپیر در شرایط مزرعه کالیبره و تیمار های مربوطه اعمال شدند. برای سمپاشی از سمپاش شارژی مدل MATABI با نازل بادبزنی 8001  با فشار پاشش 5/2 کیلو پاسکال و حجم پاشش 250 لیتر در هکتار استفاده شد. علف کش ایمازتاپیر در هنگام صبح و تریفلورالین هنگام غروب (به دلیل حساسیت تجزیه نوری در تریفلورالین) محلول پاشی شدند. بعد از سمپاشی تریفلورالین، با شن کش، محلول علف کش و خاک مخلوط گردید.

آدینه ای، م.، بازوبندی، م.، قربانی، ر. و حاج محمد نیا قالی باف، ک. 1391. بررسی پراکنش و تنوع گونه ای علف های هرز پنبه در شهرستان اسفراین. نشریه پژوهش های زرداعی ایران، جلد 10، شماره 1، صفحه 63-53.
احمد وند، گ. 1384 . فلور علف های هرز مزارع گندم آبی شهرستان همدان .اولین همایش علوم علف های هرز ایران.
پارسا، م. و باقری، ع. ا. 1378. حبوبات. چاپ اول انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.
موسوی، ک.، زند، ا. ، و صارمی، ح. 1384 . کارکرد فیزیولوژیک و کاربرد علف کش ها. چاپ اول  انتشارات دانشگاه زنجان.
مرادی، ع. 1388. ارزیابی کارآیی علفکش های ایمازتاپیر اکسی فلورفن، ترفلان، پندیمتالین و وجین دستی در مزارع نخود در منطقه مشهد. پایان نامه کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز. دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.
Andreasen, C., Stryhn, H., and Streibig, J. C. 1996. Decline of the flora on Danish arable fields. Applied Ecology. 33: 619-626.
Derksen, D. A. , Thomas, A. G., Lafond, G. P., Loeppky, H. A., and  Swanton, C. J. 1995. Impact of post-emergence herbicides on weed community diversity within conservation-tillage systems. Journal of Weed Research, 35: 311-320.
 
Froud-Williams R. J., Chancellor, R. J., and Drennan, D. S. H. 1984.a: The  effects of seed burial and soil disturbance on emergence and survival of arable weed in relation to minimal cultivation. Journal. Applied. Col. 21: 629-641.
Hume, L. 1987. long-term effects of 2,4-D application on weed community in wheat crop .Canadian journal of Botany 65: 2530- 2536.
Kropff , M. J. and Lotz,. L. A. P. 1990. System approach to quantify crop-weed interaction and their application to weed management. Journal of Agriculture System, 40: 256 – 282.
Libeman, M., Mohler, C. and Staver, C. 2001. Ecological management of agricultural weeds . 1nd ed. Cambridge university press.
McCurdy, E. V. and E. S. Molberg. 1974. Effect of the continuous use of 2,4-D and MCPA on spring wheat production and weed population. Candian Journal of plant Science, 54: 241-245.
Mirkamali, H. and Maddah, M. B. 1974. Some herbicides for control of weeds in cotton in Iran. Journal of Plant Pathology, 10: 37-44.
Poggio, S. L., Satorre, E. L., de la Fuente, E. B. 2004. Structure of weed communities occuring in pea and wheat crops in the Rolling Pampa (Argantina). Agric. Ecosystem. Environmental:103: 225-235.
Sandler, H. A., J. Mason, W. R. Autio and T. A. Bewick. 2004. Effect of repeat annual applications of dichlobenil on weed populations and yield components of cranberry. Weed Tecnology, 18:648-657.
Soltani, N., Gillard, C. L., Swanton, C. J., Shropshir, C., and Sikkema, P. H. 2008. Response of white bean (Phaseolus vulgaris) to imazethapyr. Journal of Crop Protection, 27: 672-677.
Streibig, J. C., Andreasen, C., 1993. Crop management affects the community dynamics of weeds. Proceedings of the Brighton Crop Protection Conference Weeds. Pages. 487-494.
Thomas, A. G. 1985. Weed survey system used in saskatchewan for cereal and oilseed crops. Journal of  Weed Science, 33: 34-43.