Document Type : Research Paper
Authors
1 Master of Agriculture and Natural Resources Research Center of Lorestan, Khorramabad
2 Instructor, Agricultural and Natural Resources Research Center of Lorestan, Khorramabad.
3 Master of Agriculture and Natural Resources Research Center of Yazd
Abstract
مقدمه:
در زراعت دیم بهکارگیری مناسب نهادهها سبب افزایش تولید و افزایش بهرهوری از آب باران میشود و با توجه به سطح زیر کشت قابل ملاحظه جو دیم در کشور، ضرورت دارد که عوامل و پارامترهای مؤثر بر تولید مورد مطالعه قرار گرفته و ضمن تعیین حد مطلوب هر یک از عوامل، نقش و اثر این عوامل بر تولید محصول مشخص گردد زیرا هر عامل رشدی که میزان محصول را افزایش دهد، بازدهی مصرف آب را نیز افزایش میدهد. این عوامل عبارتند از: رقم، آرایش کاشت، دفعآفات، بیماریها و علفهایهرز، زمان کاشت و تأمین عناصر غذایی مورد نیاز گیاه(تیسدل و نلسون،1370). هر رقم با توجه به خصوصیات گیاهشناسی و فیزیولوژیکی خود از جمله پنجه زنی و وزن هزار دانه و همچنین با توجه به شرایط آب و هوایی، خاک و محیط رشد میتواند در وضعیت خاصی از تراکم بوته، محصول مطلوبی تولید نماید. مهمترین عوامل مؤثر بر میزان تولید دانه عبارتند از: میزان جوانه زنی بذر، شرایط آب و هوایی، ظرفیت پنجهزنی، وزن هزار دانه، وضعیت رطوبتی خاک و میزان آفات، بیماریها و علفهای هرز(1996، Derksen وLafond ). در شرایطی که رطوبت، مواد غذایی و سایر عوامل رشد محدود باشند، تعداد اندکی پنجه توسعه مییابد اما در شرایط مناسب با تولید پنجههای زیاد، پتانسیل عملکرد نیز افزایش مییابد)2002,..(Thiry et al
نورمحمدی و همکاران(1376)، گزارش نمودند اندازه دانه و وزن هزار دانه بر تعداد پنجههای تولید شده مؤثر میباشند، زیرا دانههای درشتتر با مواد ذخیرهای بیشتر، تعداد پنجههای بیشتری نسبت به دانههای ریز تولید میکنند.
بررسیهای مختلف حاکی از آن است که مصرف مقدار کم بذر ممکن است عملکردی مساوی با عملکرد حاصل از مصرف چندین برابر بذر تولید کند)1998 ,.(Rharrabti et al. افزایش تعداد بذر کاشته شده در واحد سطح از طریق تعداد پنجه و تعداد سنبله در واحد سطح بیشتر باعث تسریع در برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه مثل روز تا ظهور برگپرچم، سنبله دهی، پرشدن دانه و رسیدگی میگردد(1998 ,.Fukai et al و 1992، Knight و Dofing و 1992، Lukach و Henson).کاشت تعداد بذر کم در واحد سطح منجر به دیررسی میشود از این رو توصیه میشودکه دامنه وسیعی از میزان بذر مورد آزمایش قرار گیرد(1975، Brrigs). در صورتی که تعداد روز تا رسیدگی کم باشد، بذر زیاد به اجتناب از خطر یخبندان و برداشت زودتر به ویژه در مناطق سردسیر کمک خواهد کرد. افزایش میزان بذر تا نقطه مطلوب باعث افزایش عملکرد میشود اما بعد از آن تحت
تأثیر رقابت قرار گرفته و کاهش مییابد(1975، Brrigs). فتحی و همکاران(1377) در تأثیر مطالعه اثر چهار تراکم بذر(100، 200، 300 و 400 دانه در متر مربع) بر عملکرد دانه جو رقم جنوب در منطقه دشت آزادگان نشان دادند بین تراکمهای مختلف از نظر عملکرد دانه تفاوت معنیدار بود. بالاتر بودن عملکرد دانه در تراکمهای بالا نسبت به تراکم 100 بوته در متر مربع عمدتاً به علت تعداد سنبله بیشتر در واحد سطح بود، زیرا دو جزء دیگر عملکرد دانه یعنی تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه با افزایش تراکم کاهش یافتند. نورمند(1380) با مطالعه اثر تراکم بذر(300، 350،400، 450، 500 و 550 دانه در متر مربع) و فواصل خطوط کاشت(15، 20 و 25 سانتیمتر) بر عملکرد جو رقم سهند و به مدت سه سال گزارش نمود، فاصله خطوط 20 سانتی متر و تراکم 450 بذر در متر مربع بهترین تراکم بذری برای رسیدن به عملکرد بالا میباشد.
سالک زمانی و توکلی(1383) در بررسی اثر تراکمهای مختلف گندم دیم(250، 300، 350 و 400 دانه در متر مربع) بر روی عملکرد دانه گزارش دادند که اثر تراکم بر عملکرد دانه معنیدار نبوده است. تراکم کم بذر کاشته شده در واحد سطح باعث کاهش تعداد پنجه، تعداد سنبله در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله میگردد(1992، Knight و Dofing و 1982، Mcloed). در خصوص همبستگی عملکرد دانه با اجزاء آن و خصوصیات زراعی جو، گزارشهای متفاوتی وجود دارد که میتوانند در انتخاب ارقام پر محصول و متحمل به تنشها مفید واقع گردند. اگر چه بین عملکرد دانه و برخی اجزاء آن رابطه مثبتی وجود دارد، ولی وجود همبستگیهای منفی بین برخی اجزای عملکرد باعث شده است که انتخاب برای همه اجزای عملکرد دانه نتواند بهعنوان عاملی در افزایش عملکرد دانه غلات مفید واقع شود)1998 ,.(Rharrabti et al. افزایش در یک جزء عملکرد معمولاً کاهش در برخی از اجزای دیگر را بهدنبال دارد(1995، Sleper و Poehlman).
تعیین همبستگی بین صفات مختلف، بهویژه عملکرد دانه و اجزای آن و تعیین روابط علت و معلولی آنها بهنژادگران را قادر میسازد مناسبترین ترکیب اجزاء را که منتهی به عملکرد بیشتر میشود را انتخاب نمایند(1992، Knight و Dofing و1991، Nachit et al.,). این روش روابط بین صفات و اثرات مستقیم و غیر مستقیم آنها را بر همدیگر روشن میسازد. در این روش ضریب همبستگی بین دو صفت به اجزایی که اثرات مستقیم و غیر مستقیم را اندازهگیری میکنند تفکیک میگردد.
در بررسی دریکوند و حسینپور(1382) مشخص شد همبستگی عملکرد دانه با تعداد سنبله در واحد سطح، شاخص برداشت، عملکرد بیوژیک و عملکرد کاه مثبت و بسیار معنیدار و با وزن هزار دانه و طول ریشک منفی و معنیدار میباشد و بیشترین اثر مستقیم و مثبت را به ترتیب تعداد سنبله در واحد سطح(**64/0=r) و شاخص برداشت(**54/0=r) برعملکرد دانه داشتهاند.Bhutta و همکاران(2005)، همبستگی عملکرد دانه با وزن هزار دانه و تعداد سنبلچه در سنبله را مثبت و معنیدار ولی با تعداد روز تا سنبلهدهی منفی گزارش نمودند. رعنا ولی زاده و همکاران(1385) گزارش نمودند بین عملکرد دانه جو با تعداد دانه در سنبله، تعداد پنجه بارور، طول سنبله و وزن هزار دانه، همبستگی مثبت و معنیدار وجود دارد و صفات تعداد دانه در سنبله و تعداد پنجه بارور بیشترین اثر مستقیم و مثبت و مدت زمان لازم تا سنبلهدهی، بیشترین اثر مستقیم و منفی را بر عملکرد دانه داشتهاند.
در آزمایشی دیگر که با استفاده از 8 ژنوتیپ جو بهاره انجام گرفته شد، اثرات مستقیم تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه بر عملکرد دانه مثبت گزارش گردید(1992، Knight و Dofing).
Ataei(2006) گزارش نمود که تعداد دانه در سنبله با عملکرد دانه دارای بیشترین اثر مستقیم و مثبت(**48/0=r) بود و اثر مستقیم وزن هزار دانه(**47/0=r) و تعداد سنبله در واحد سطح(**35/0=r) برعملکرد دانه نیز مثبت و معنیدار بود، همچنین بین تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و تعداد سنبله در واحد سطح با عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنیدار وجود داشت. نتایج تحقیق دیگری نشان داد که همبستگی مثبت و معنیدار(**85/0=r) بین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک وجود داشته، همچنین بیشترین اثر مستقیم و مثبت بین عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه(**58/0=r) نیز گزارش و همبستگی مثبت و معنیدار بین شاخص برداشت و عملکرد دانه گزارش شد اما بین وزن دانه در سنبله و عملکرد دانه همبستگی معنیدار مشاهده نشد)2005(Madic milomhrka et al., . هدف از اجرای این آزمایش تعیین مناسبترین میزان تراکم جو و ارزیابی روابط بین صفات مؤثر بر عملکرد دانه، تعیین سهم نسبی آنها در عملکرد دانه و بررسی روابط علت و معلولی بین آنها در شرایط دیم بود.
مواد و روشها
این آزمایش در سال زراعی 86-1385 در مرکز تحقیقات کشاورزی خرمآباد با عرض جغرافیایی33 درجه و 29 دقیقه و طول جغرافیایی 48 درجه و 18 دقیقه و ارتفاع 1171 متر از سطح دریا اجراء گردید. آمار هواشناسی محل اجرای آزمایش در جدول(1) آمده است. آزمایش با استفاده از سه رقم جو دیم بهاره به اسامی ایذه، ماهور و دوپر محلی و پنج تراکم بذر(400،300،200،100 و500 دانه در متر مربع) به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. هر رقم در 6 خط 5/7 متری با فاصله خطوط 20 سانتی متر از یکدیگر در کرتهایی به مساحت 9 متر مربع بوسیله بذرکار آزمایشی کشت شد. خاک مزرعه دارای بافت سیلتی کلی لوم با 8 =pH بود و کود شیمیایی مصرفی بر اساس نتایج آزمون خاک و تعیین حد بحرانی عناصر موجود خاک به میزان 150 کیلوگرم اوره، 130 کیلوگرم فسفات تریپل،50 کیلوگرم کلرور پتاسیم،40 کیلوگرم سولفات روی،20 کیلوگرم اسید بریک و 20 کیلوگرم سولفات آهن استفاده گردید. نصف کود اوره و مابقی کودهای شیمیایی همزمان با کاشت و نصف دیگر کود اوره در مرحله پنجه زنی در شرایط وجود رطوبت خاک استفاده گردید. در مرحله پنجهزنی جهت مبارزه با علفهایهرز پهنبرگ و باریکبرگ از علفکشهای گرانستار(تری بنورون میتل) و پوما سوپر(فنوکسا پروپ-پی اتیل) استفاده شد و یکبار نیز وجین دستی انجام گرفت. در طول دوره رویش و پس از برداشت از صفات ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، وزن هکتولیتر، تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، طول آخرین میانگره، مساحت برگپرچم، طول برگپرچم، روز تا ساقهدهی، روز تا سنبله دهی، روز تا رسیدن، سرعت پرشدن دانه، مدت پرشدن دانه، عملکرد دانه، عملکرد کاه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت برای همه تیمارها و تکرارها یادداشتبرداری شد. به منظور بررسی روند رشد دانه دو هفته پس از گردهافشانی جمعاً 7 بار(هر پنج روز یکبار) نمونهبرداری به عمل آمد. در هر بار نمونهبرداری 10 سنبله اصلی که قبلا در زمان ظهور سنبله توسط روبان رنگی مشخص شده بودند، برداشت شده و سنبلچههای 5 تا 9(شمارش از قاعده) جدا گردید. از هر سنبلچه تعداد 2 دانه که به محور اصلی نزدیکتر بودند جدا و به این ترتیب جمعاً تعداد 100 دانه جدا و پس از خشک کردن توزین گردید. نمونهبرداریها از مرحله رشد خطی دانه انجام شد. سپس معادله رگرسیون خطی وزن دانهها نسبت به زمان برازش گردید و شیب
جدول 1- آمار هواشناسی فصل زراعی 86-1385 ایستگاه خرمآباد
متوسط رطوبت نسبی(%) |
متوسط دمای مینیمم(0c) |
متوسط دمای ماکزیمم(0c) |
متوسط دما(0c) |
بارندگی(mm) |
ماه |
Month |
25/39 |
14/12 |
39/29 |
80/23 |
50/52 |
مهر |
Sept.23-oct.22. |
52/71 |
13/8 |
76/18 |
44/13 |
80/135 |
آبان |
Oct.23-nov.21. |
93/64 |
13/0 |
51/11 |
82/5 |
50/48 |
آذر |
Nov.22-dec.21. |
92/67 |
2/2- |
58/8 |
19/3 |
80/48 |
دی |
Dec.22-jan.20. |
30/65 |
07/0 |
75/12 |
41/6 |
70/82 |
بهمن |
Jan.21-feb.19. |
74/60 |
42/2 |
55/15 |
99/8 |
50/32 |
اسفند |
Feb.20-mar.20. |
30/67 |
13/5 |
59/17 |
36/11 |
80/196 |
فروردین |
Mar.21-apr.20. |
19/56 |
14/11 |
75/26 |
95/18 |
60/58 |
اردیبهشت |
Apr.21-may.21. |
13/37 |
08/15 |
19/35 |
14/25 |
90/1 |
خرداد |
May.22-jun.22. |
|
|
|
|
10/658 |
|
کل بارندگی |
رگرسیون(b) به عنوان معیار سرعت پر شدن دانه در نظر گرفته شد. از تقسیم وزن نهایی دانه سنبله اصلی در زمان رسیدگی به سرعت پرشدن دانه طول دوره پرشدن دانهها محاسبه شد. پس از تجزیه واریانس دادهها مقایسه میانگین صفات به روش دانکن با استفاده از نرمافزار MSTATCمحاسبه گردید. برای اندازهگیری رابطه بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته از روش استاندارد و ضرایب همبستگی ساده بین صفات محاسبه شد(جدول4).
برای تعیین مدل رگرسیونی مناسب و به منظور حذف اثر صفات غیر مؤثر یا کم تأثیر بر عملکرد دانه از روش رگرسیون گام به گام و با استفاده از نرمافزار SPSS انجام گرفت.
برای تفکیک و نمایش جزئیات همبستگی بین دو متغییر به صورت اثرات مستقیم و غیر مستقیم از روش تجزیه علیت با استفاده از نرم افزار Path2 استفاده شد. ضرایب رگرسیونی جزء ابتدا استاندارد شده(اثر مستقیم) و از حاصلضرب ضریب همبستگی ساده و ضرایب رگرسیونی جزء استاندارد شده اثر غیر مستقیم صفات محاسبه گردید.
نتایج و بحث
اثرات مقدار بذر و رقم بر عملکرد دانه و خصوصیات زراعی.
نظر به اینکه آزمایش در شرایط دیم اجراء گردیده بنابراین اطلاع از وضعیت اقلیمی در سال اجرای آزمایش ضروری بود. همانگونه که در جدول(1) آمده است در سال زراعی86-1385 کل میزان بارندگی در طول فصل زراعی معادل 10/658 میلی متر بود و این در شرایطی است که میانگین بارندگی دراز مدت در منطقه 500 میلی متر میباشد. علاوه بر آن بارشها از نظر پراکنش نیز وضعیت مناسبی داشت به طوری که از زمان کاشت تا زمان رسیدگی فیزیولوژیکی بارشها ادامه داشتند. پس میتوان اظهار داشت که سال اجرای آزمایش از نظر وضعیت رطوبتی(حجم و پراکنش بارندگی)، یکی از سالهای پرباران بوده و همین امر باعث شد عملکرد ارقام مورد برسی بالا باشد.
نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که ارقام از نظر بسیاری صفات مانند عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد کاه، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در واحد سطح، روز تا سنبله دهی، روزتارسیدن، ارتفاع بوته، طول برگ پرچم، طول آخرین میانگره و وزن هکتولیتر در سطح احتمال یک درصد و از نظر صفت وزن هزار دانه در سطح احتمال پنج درصد اختلاف معنیدار داشتند.
بیشترین عملکرد دانه(5617 کیلوگرم در هکتار) مربوط به رقم ماهور و کمترین عملکرد دانه(4494 کیلوگرم در هکتار) مربوط به رقم جو محلی دوپر بود. دو رقم جو ماهور و ایذه جزء ارقام اصلاح شده میباشند که در سالهای اخیر معرفی گردیدهاند اما جو دوپر محلی جزء تودههای بومی استان لرستان میباشد که در
سطح وسیعی از دیمزارهای گرمسیر و نیمهگرمسیر استان کشت میگردد. اگرچه جو محلی دوپر از سازگاری بسیار خوبی برخوردار است اما در سالهای پرباران دچار عارضه خوابیدگی میگردد و نمیتواند عملکرد بالایی تولید نماید. بنابراین توصیه بر این است که در شرایط دشوار از جو محلی دوپر استفاده گردد و در اراضی حاصلخیز و در مناطقی که کمتر دچار تنش میشوند از ارقام اصلاح شده ماهور وایذه استفاده گردد.
ارقام ماهور و ایذه که دارای عملکرد دانه بیشتر بودند، عملکرد کاه و عملکرد بیولوژیک بیشتری نیز تولید نمودند، این امر میتواند یکی از عوامل مهم در انتخاب ژنوتیپهای با تولید ماده خشک وکاه بیشتر جهت استفاده در دامداریها باشد. وزن هزار دانه ارقام نیز متفاوت بود. بیشترین وزن هزاردانه(93/46 گرم) مربوط به جو دوپر محلی بود و دو رقم جو اصلاح شده از نظر وزن هزار دانه اختلاف معنیدار نداشتند. به طور کلی میتوان اظهار داشت که ارقام مورد بررسی دارای ساختار ژنتیکی متفاوت میباشند و میتوانند در محیطهای مختلف، عکسالعملهای متفاوتی داشته باشند و این امر یکی از فاکتورهای مهم انتخاب بهنژادگران در سلکسیون ژنوتیپها میباشد. انتخاب ارقام پرپتانسیل، سازگار با شرایط محیطی و متحمل به تنشها از جمله اهداف بهنژادگران میباشد.
تراکمهای مختلف بذر فقط از نظر صفات روز تا سنبلهدهی و ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد معنیدار بودند اما از نظر مابقی صفات فاقد اختلاف معنیدار بودند(جدول2).
جدول 2- میانگین مربعات عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و اجزاء آن و صفات مرفوفیزیولوژیکیارقام مختلف جو در تراکمهای مختلف کاشت.
وزن هزار دانه |
شاخص برداشت |
عملکرد کاه |
عملکرد بیولوژیک |
عملکرد دانه |
درجه آزادی |
منابع تغییرات
|
ns76 /3 |
ns2/15 |
**9896621 |
**15625023 |
ns644192 |
2 |
تکرار |
*2/46 |
ns5/11 |
**1231666 |
**31946328 |
**4747857 |
2 |
رقم |
ns3/27 |
ns55/2 |
ns 2447635 |
ns4820981 |
ns458563 |
4 |
تراکم |
ns93/3 |
ns9/16 |
**5238278 |
**11880001 |
**1823352 |
8 |
رقم× تراکم |
1/12 |
1/10 |
1404062 |
2582085 |
418265 |
28 |
خطا |
73/7 |
86/8 |
1/13 |
4/11 |
7/12 |
- |
ضریب تغییرات(%) |
*،** و n.s به ترتیب تفاوت معنیدار در سطح 5% و1% وعدم تفاوت معنیدار
ادامه جدول
ارتفاع بوته |
روز تا رسیدن |
روز تا سنبله دهی |
تعداد سنبله در مترمربع |
تعداد دانه در سنبله |
درجه آزادی |
منابع تغییرات |
**4/69 |
*40/2 |
**96/9 |
ns2974 |
ns2/16 |
2 |
تکرار |
**492 |
**6/12 |
**6/11 |
**260282 |
**2092 |
2 |
رقم |
**123 |
ns26/0 |
**80/3 |
ns12528 |
ns44/7 |
4 |
تراکم |
ns5/19 |
ns49/0 |
ns65 /1 |
*13275 |
ns98/7 |
8 |
رقم× تراکم |
2/13 |
71/0 |
00/1 |
5657 |
54/6 |
28 |
خطا |
26/3 |
46/0 |
72/0 |
8/17 |
65/8 |
- |
ضریب تغییرات(%) |
*،** و n.s به ترتیب تفاوت معنیدار در سطح 5% و 1% و عدم تفاوت معنیدار
ادامه جدول
وزن هکتولیتر |
طول آخرین میانگره |
سرعت پرشدن دانه |
مدت رشد دانه |
مساحت برگ پرچم |
طول برگ پرچم |
درجه آزادی |
منابع تغییرات |
ns570 |
ns66/0 |
ns 11/0 |
ns 105 |
ns8/13 |
ns6/10 |
2 |
تکرار |
**8056 |
**106 |
ns 07/0 |
ns 1/95 |
**9/45 |
**9/19 |
2 |
رقم |
ns413 |
ns15/8 |
*17/0 |
ns 5/73 |
ns4/10 |
ns41/7 |
4 |
تراکم |
ns237 |
ns81/3 |
ns 03/0 |
ns 4/18 |
ns94/3 |
ns76/0 |
8 |
رقم × تراکم |
330 |
50/4 |
05/0 |
8/34 |
59/7 |
97/3 |
28 |
خطا |
78/2 |
42/7 |
7/17 |
4/16 |
1/28 |
3/15 |
- |
ضریب تغییرات(%) |
*،** و n.s به ترتیب تفاوت معنیدار در سطح 5% و 1% و عدم تفاوت معنیدار
اگر چه با افزایش تراکم بذر، عملکرد دانه افزایش پیدا نموده است، اما این افزایش از نظر آماری معنیدار نمیباشد به طوری که بین حداقل عملکرد دانه و حداکثر عملکرد دانه 572 کیلوگرم(11 درصد) اختلاف عملکرد وجود دارد. عدم معنیدار شدن اثر میزان بذر بر عملکرد دانه را میتوان به قابلیت انعطاف گندم در تولید پنجه مختلف در تراکمهای متفاوت نسبت داد. زیرا با افزایش میزان بذر به بالاتر از حد بهینه تراکم گیاهی، بخش اعظم مواد تولیدی به بخشهای رویشی اختصاص مییابد و با افزایش تراکم بذر و در نتیجه افزایش سایه اندازی، رقابت گیاهان برای دسترسی به نور خورشید زیادتر شده و این امر باعث تحریک رشد رویشی و افزایش اختصاص مواد فتوسنتزی به بخشهای رویشی میگردد و در نتیجه باعث کاهش شاخص برداشت میشود. برعکس با کاهش تراکم بذر و تراکم گیاهی، اختصاص مواد به بخشهای رویشی کاهش و در نتیجه شاخص برداشت افزایش مییابد. به همین دلیل با افزایش تراکم بذر عملکرد بیولوژیک و عملکرد کاه نیز افزایش یافته است. بنابراین انتخاب تراکم مناسب بذر باعث میگردد تا ضمن دستیابی به عملکرد مناسب از مصرف بذر اضافی نیز جلوگیری شود. Rharrabi و همکاران(1998) اظهار داشتند نتایج آزمایشها و نیز عملکرد واقعی حاصل از مزرعه حاکی از آن است که مصرف مقدار کم بذر ممکن است عملکردی مساوی با عملکرد حاصل از مصرف چندین برابر بذر تولید کند. سالکزمانی و توکلی(1383) نیز اثر میزان بذر بر عملکرد دانه گندم را غیر معنیدار گزارش نمودند.
با افزایش تراکم بذر تعداد سنبله در واحد سطح افزایش ولی تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه کاهش یافت. حداکثر تعداد سنبله در متر مربع( 467 سنبله در متر مربع) مربوط به حداکثر میزان بذر(500 دانه در متر مربع) و حداقل تعداد سنبله در متر مربع(381) مربوط به حداقل میزان بذر(100دانه در مترمربع) بود. با افزایش تراکم بذر، تعداد دانه در سنبله از 8/30 به 2/28 دانه در سنبله رسید. همچنین با افزایش تراکم، وزن هزار دانه نیز کاهش یافت. بنابراین میتوان اظهار داشت با توجه به مکانیسم خود تنظیمی در بین غلات، معمولاً افزایش در یک جزء عملکرد کاهش در برخی اجزای دیگر را به دنبال دارد. دلیل این امر آن است که با افزایش تراکم، رقابت بین بوتههای مجاور در جذب رطوبت و مواد غذایی خاک افزایش مییابد و این امر باعث کاهش اجزاء دیگر میشود. نتایج مشابهی نیز توسط Poehlman و Sleper (1995) گزارش گردیده است. افزایش میزان بذر موجب کاهش ارتفاع بوته ارقام مورد بررسی اما بر زمان رسیدگی اثر معنیدار نداشت. افزایش میزان بذر باعث افزایش مدت پرشدن دانه شد، کوتاهترین میانگین زمان پر شدن دانه(33 روز) به میزان بذر100 دانه در مترمربع و طولانیترین میانگین زمان پرشدن دانه(40 روز) به میزان بذر 500 دانه در مترمربع اختصاص داشت. احتمالاً وجود رطوبت کافی(حجم و پراکنش مناسب بارندگی در سال اجرای آزمایش) باعث گردیده رقابت بین بوتهها در جذب نور و مواد غذایی کمتر شود و ارقام توانستند حداکثر استفاده را از منابع محیطی کسب نموده و زمینه طولانیتر شدن دوره رشد آنها فراهم شود. اثر متقابل رقم در تراکم بذر(جدول4) برای صفات عملکرد دانه، عملکرد کاه در سطح یک درصد و بر صفت تعداد سنبله در متر مربع در سطح احتمال پنج درصد معنیدار بود. بالاترین عملکرد دانه(6633کیلوگرم در هکتار) مربوط به رقم جو ماهور با تراکم 100 دانه در متر مربع و کمترین عملکرد دانه(3830 کیلوگرم در هکتار) مربوط به رقم جو ایذه با تراکم 100 دانه در متر مربع بود. به طورکلی نتایج بدست آمده از تراکمهای متفاوت بذر حاکی از آن است که به دلیل ساختار ژنتیکی متفاوت ارقام و شرایط محیطی مختلف نمیتوان یک تراکم بذر واحد را توصیه نمود بلکه توصیه بذر بایستی با در نظر گرفتن کلیه عوامل مؤثر در ظهور پتانسیل عملکرد انجام شود.
همبستگی صفات
بررسی نتایج بدست آمده عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک، عملکردکاه، شاخص برداشت، تعداد سنبله در متر مربع، سرعت پرشدن دانه و وزن هکتولیتر همبستگی مثبت و معنیدار و با وزن هزار دانه و طول برگ پرچم همبستگی منفی و معنیدار داشت(جدول5). همبستگی بین عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک(**88/0=r) بیش از همبستگی بین عملکرد دانه با بقیه صفات بود و این بدان معنی است که اگر چه صفاتی چون عملکردکاه، تعداد سنبله در متر مربع و سرعت پرشدن دانه در افزایش عملکرد دانه مؤثر بودهاند ولی نقش عملکرد بیولوژیک در افزایش عملکرد دانه از همه صفات بیشتر است، به نظر میرسد ارقامی با عملکرد بیولوژیک بالاتر توانستهاند با تولید شاخ و برگ بیشتر از منابع فتوسنتزی به نحو مطلوبتری استفاده نمایند و از این طریق زمینه افزایش عملکرد دانه را فراهم آوردند این نتایج با نتایج محققین دیگر مانند Garciadelmoral و همکاران(1991) مطابقت داشت. در بین اجزاء عملکرد، تعداد سنبله در واحد سطح، همبستگی مثبت و معنیداری با عملکرد دانه داشت اما وزن هزار دانه با عملکرد دانه دارای همبستگی منفی بود.
جدول 3- مقایسه میانگین عملکرد بیولوژیک و دانه و اجزاء آن و صفات مرفوفیزیولوژیکی ارقام مختلف جو در تراکمهای متفاوت کاشت.
وزن هزار دانه (گرم) |
شاخص برداشت (درصد) |
عملکرد کاه (کیلوگرم درهکتار) |
عملکرد بیولوژیک (کیلوگرم در هکتار) |
عملکرد دانه (کیلوگرم در هکتار) |
تیمار |
|
|
|
|
|
رقم |
a9/46 |
a8/34 |
b8279 |
b12770 |
b4494 |
دوپرمحلی |
b1/44 |
a5/36 |
ab8909 |
b14030 |
ab5117 |
ایذه |
b8/43 |
a9/35 |
a10070 |
a15680 |
a5617 |
ماهور |
|
|
|
|
|
تراکم |
a4/47 |
a4/35 |
a8570 |
ab13460 |
a4891 |
100 دانه درمترمربع |
b4/45 |
a2/36 |
a8816 |
ab13810 |
a4991 |
200 دانه درمترمربع |
b7/42 |
a2/36 |
a8883 |
ab13950 |
a5072 |
300 دانه درمترمربع |
a7/44 |
a1/35 |
a9243 |
ab14210 |
a4963 |
400 دانه درمترمربع |
a3/44 |
a9/35 |
a9912 |
ab15380 |
a5463 |
500 دانه درمترمربع |
میانگینهای آماری با حروف مشابه در هر ستون از نظر آماری (در سطح5%) اختلاف معنیداری ندارند
ادامه جدول
ارتفاع بوته (سانتی متر) |
روز تا رسیدن |
روز تا سنبله دهی |
تعداد سنبله درمترمربع |
تعداد دانه در سنبله |
تیمار |
|
|
|
|
|
رقم |
b105 |
b184 |
a140 |
b462 |
c2/21 |
دوپرمحلی |
a115 |
a185 |
b139 |
c274 |
a1/43 |
ایذه |
a115 |
b184 |
a141 |
a528 |
b4/24 |
ماهور |
|
|
|
|
|
تراکم |
a115 |
a185 |
ab139 |
b381 |
a8/30 |
100 دانه درمترمربع |
ab114 |
a184 |
ab141 |
b391 |
a7/29 |
200 دانه درمترمربع |
ab113 |
a184 |
ab140 |
a452 |
a4/29 |
300 دانه درمترمربع |
bc109 |
a184 |
ab140 |
a415 |
a7/29 |
400 دانه درمترمربع |
c106 |
a184 |
ab139 |
a467 |
a2/28 |
500 دانه درمترمربع |
میانگینهای آماری با حروف مشابه در هر ستون از نظر آماری (در سطح5%) اختلاف معنیداری ندارند
ادامه جدول
وزن هکتولیتر (کیلوگرم در100 لیتر) |
طول آخرین میانگره (سانتی متر) |
سرعت پرشدن دانه (میلی گرم برروز) |
مدت رشد دانه (روز) |
مساحت برگ پرچم (سانتی مترمربع) |
طول برگ پرچم (سانتی متر) |
تیمار |
|
|
|
|
|
|
رقم |
b6/65 |
b2/26 |
a3/1 |
a7/38 |
b1/10 |
a1/14 |
دوپرمحلی |
c2/63 |
a5/31 |
a3/1 |
a7/33 |
a4/11 |
b3/13 |
ایذه |
a8/67 |
b2/28 |
a 2/1 |
a7/35 |
b9/7 |
b8/11 |
ماهور |
|
|
|
|
|
|
تراکم |
a4/65 |
a8/29 |
a5/1 |
a7/32 |
a5/11 |
a5/14 |
100 دانه درمترمربع |
a4/65 |
a2/29 |
ab3/1 |
a7/34 |
a3/9 |
a7/12 |
200 دانه درمترمربع |
a6/64 |
a7/28 |
ab3/1 |
a1/35 |
a3/9 |
a6/12 |
300 دانه درمترمربع |
a6/65 |
a8/27 |
a7/1 |
a9/37 |
a1/10 |
a2/13 |
400 دانه درمترمربع |
a5/66 |
a6/27 |
b2/1 |
b9/39 |
a8/8 |
a2/12 |
500 دانه درمترمربع |
میانگینهای آماری با حروف مشابه در هر ستون از نظر آماری (در سطح5%) اختلاف معنیداری ندارند
جدول 4- اثر متقابل عملکرد بیولوژیک و دانه و اجزاء آن و صفات مرفوفیزیولوژیکی ارقام مختلف جو در تراکمهای متفاوت کاشت.
تعداد سنبله درمترمربع |
عملکرد کاه (کیلوگرم در هکتار) |
عملکرد بیولوژیک (کیلوگرم در هکتار) |
عملکرد دانه (کیلوگرم درهکتار) |
تیمار |
|
|
|
|
(تراکم×رقم) |
defgh382 |
cd7485 |
cd11700 |
cd4211 |
جو دوپر محلی با تراکم100 دانه در مترمربع |
cdefg414 |
cd7252 |
cd11510 |
cd4256 |
جو دوپر محلی با تراکم200 دانه در مترمربع |
abcd487 |
abcd8737 |
bcd12940 |
cd4204 |
جو دوپر محلی با تراکم300 دانه در مترمربع |
bcdef437 |
bcd7722 |
bcd12080 |
bcd4359 |
جو دوپر محلی با تراکم400 دانه در مترمربع |
a588 |
abc10200 |
abc15640 |
abcd5441 |
جو دوپر محلی با تراکم500 دانه در مترمربع |
i187 |
d6770 |
d10600 |
d3830 |
جو ایذه با تراکم 100 دانه در مترمربع |
fghi298 |
abcd6330 |
abcd14490 |
abcd5159 |
جو ایذه با تراکم 200 دانه در مترمربع |
ghi292 |
abcd9641 |
abc15300 |
abc5656 |
جو ایذه با تراکم 300 دانه در مترمربع |
hi253 |
abcd9344 |
abcd14280 |
bcd4933 |
جو ایذه با تراکم 400 دانه در مترمربع |
efgh341 |
abcd9463 |
abc15480 |
ab6007 |
جو ایذه با تراکم 500 دانه در مترمربع |
ab575 |
a11460 |
a18090 |
a6633 |
جو ماهور با تراکم 100 دانه در مترمربع |
abcde462 |
abc9867 |
abc15430 |
abc5559 |
جو ماهور با تراکم 200 دانه در مترمربع |
ab578 |
bcd8270 |
bcd13630 |
abcd5356 |
جو ماهور با تراکم 300 دانه در مترمربع |
abc555 |
ab10660 |
ab16260 |
abc5596 |
جو ماهوربا تراکم 400 دانه در مترمربع |
abcde472 |
abc10070 |
abc15010 |
bcd4941 |
جو ماهور با تراکم 500 دانه در مترمربع |
بنابراین میتوان اظهار داشت که در بین اجزاء عملکرد دانه، عامل عمده افزایش عملکرد دانه، تعداد سنبله در واحد سطح بوده است و ارقام جو از طریق افزایش تراکم و تولید پنجههای بارور بیشتر در واحد سطح، زمینه افزایش عملکرد دانه را فراهم نمودهاند. با توجه به اینکه افزایش یک جزء عملکرد با کاهش اجزاء دیگر همراه است لذا این امر باعث گردیده تا همبستگی بین عملکرد دانه و وزن هزار دانه منفی و دانههای با وزن کمتر تولیدگردد. به عبارتی ارقام جو با مکانیزم خود تنظیمی و ایجاد تعادل، بین اجزاء عملکرد باعث افزایش عملکرد دانه گردیدهاند. نتایج بدست آمده در مورد همبستگی بین عملکرد دانه و تعداد سنبله در واحد سطح با نتایج بدست آمده توسط Ataei(2006) همخوانی داشت ولی در خصوص همبستگی بین عمکرد دانه با وزن هزار دانه با گزارش Bhutta و همکاران(2005) در تضاد بود. با توجه به اینکه ماهیت روابط بین اجزاء صرفاً ژنتیکی نبوده و از محیطی به محیط دیگر تغییر مییابد، به همین دلیل ممکن است در آزمایشها نتایج متفاوت نیز گزارش شود. با توجه به اینکه معنیدار بودن همبستگی ساده بین صفات نمیتواند دلیل کافی بر وجود پدیده علت و معلولی باشد، بنابراین برای تعیین میزان اثرات مستقیم و غیر مستقیم از مدل رگرسیون گام به گام استفاده گردید. برای تشکیل معادله رگرسیونی چندگانه خطی جلو رونده، عملکرد دانه به عنوان متغیر وابسته و سایر صفات به عنوان متغیرهای مستقل مورد مطالعه قرار گرفتند. بر این اساس صفات کمتأثیر یا بیتأثیر از مدل حذف گردیدند و چهار صفت وزن هکتولیتر، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در واحد سطح به عنوان مؤثرترین صفات بر عملکرد دانه تعیین شدند(جدول6). به منظور آگاهی از نحوه تأثیر صفاتی که از طریق رگرسیون گام به گام وارد معادله نهایی شدند، از روش تجزیه همبستگی استفاده شد. تجزیه همبستگی عملکرد دانه نشان داد که اثر مستقیم وزن هکتولیتر بر عملکرد دانه مثبت بود اثر غیر مستقیم وزن هکتولیتر از طریق وزن هزار دانه مثبت و بسیار ضعیف ولی اثر غیر مستقیم وزن هکتولیتر از طریق دو صفت تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در واحد سطح به ترتیب منفی و معنیدار و مثبت و معنیدار بود. اثر مستقیم وزن هزار دانه بر عملکرد دانه مثبت و متوسط و اثر غیر مستقیم آن از طریق وزن هکتولیتر مثبت و بیمعنی اما اثر غیر مستقیم آن از طریق دو صفت تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در واحد سطح منفی بیمعنی بود. اثر مستقیم تعداد دانه در سنبله بر عملکرد دانه مثبت و معنیدار و اثر غیر مستقیم آن از طریق دو صفت وزن هکتولیتر و وزن هزار دانه منفی و بیمعنی، اما اثر غیر مستقیم آن از طریق تعداد دانه در سنبله منفی و معنیدار بود. نتایج این بررسی با نتایج ارائه شده توسط Dofing و Knight(1992) همخوانی داشت. اثر مستقیم تعداد سنبله در واحد سطح بر عملکرد دانه مثبت و معنیدار و اثر غیر مستقیم آن از طریق دو صفت وزن هکتولیتر و وزن هزار دانه ناچیز اما اثر غیر مستقیم آن از طریق تعداد دانه در سنبله منفی و معنیدار بود. اثر مستقیم مثبت و معنیدار تعداد سنبله در واحد سطح بر عملکرد دانه توسط افراد دیگر(دریکوند و حسینپور، 1386) نیز گزارش شده است.
جدول5- ضرایب همبستگی ساده بین صفات مختلف در ارقام مختلف جو در تراکمهای مختلف کاشت.
PDL |
FLL |
GFP |
GFR |
S/M2 |
DMA |
DHE |
PLH |
FLA |
GS |
TW |
TKW |
ST |
HI |
BY |
GY |
|
09/0 |
*35/0- |
26/0 |
**44/0 |
**46/0 |
05/0- |
12/0- |
08/0 |
29/0 |
10/0 |
*30/0 |
20/0- |
**73/0 |
*32/0 |
**88/0 |
1 |
عملکرد دانه(GY) |
02/0 |
**41/0- |
*31/0 |
**48/0- |
**47/0 |
10/0- |
05/0- |
00/0 |
*36/0 |
02/0 |
**39/0 |
19/0- |
**96/0 |
11/0 |
1 |
|
عملکرد بیولوژیک(BY) |
12/0 |
12/0 |
08/0- |
03/0 |
00/0 |
12/0 |
16/0- |
13/0 |
18/0 |
21/0 |
17/0- |
11/0- |
*33/0- |
1 |
|
|
شاخحص برداشت(HI) |
01/0- |
**41/0- |
*31/0 |
**46/0- |
*43/0 |
12/0- |
00/0- |
03/0- |
*37/0- |
01/0- |
**40/0 |
16/0- |
1 |
|
|
|
عملکرد کاه (ST) |
14/0- |
23/0 |
06/0- |
*36/0 |
23/0- |
12/0- |
10/0 |
14/0- |
10/0 |
16/0- |
12/0 |
1 |
|
|
|
|
وزن هزار دانه(TKW) |
20/0- |
*32/0- |
**47/0 |
**41/0 |
**58/0 |
**46/0- |
19/0 |
16/0- |
**48/0- |
**58/0- |
1 |
|
|
|
|
|
وزن هکتولیتر(TW) |
**70/0 |
05/0 |
28/0- |
09/0 |
**76/0 |
**63/0 |
**38/0 |
**47/0 |
*36/0 |
1 |
|
|
|
|
|
|
تعداد دانه در سنبله(GS) |
04/0 |
**91/0 |
28/0- |
**39/0 |
**47/0- |
*31/0 |
13/0- |
11/0 |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
مساحت برگ پرچم(FLA) |
**44/0 |
04/0- |
**55/0- |
25/0 |
*32/0- |
**42/0 |
14/0 |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
ارتفاع بوته(PLH) |
21/0- |
12/0 |
13/0- |
09/0 |
21/0 |
03/0- |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز تا سنبله دهی(DHE) |
**57/0- |
13/0 |
**41/0- |
26/0 |
**54/0- |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزتارسیدن(DMA) |
**52/0- |
26/0- |
**40/0 |
**38/0- |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تعدادسنبله درمترمربع(S/M2) |
05/0 |
**40/0 |
**78/0- |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرعت پرشدن دانه(GFR) |
21/0- |
19/0- |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدت پرشدن دانه(GFP) |
15/0- |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طول برگ پرچم(FLL) |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طول آخرین میانگره(PDL) |
* و** به ترتیب معنیدار در سطح احتمال 05/0 و 01/0
بر اساس نتایج بدست آمده مبنی بر اینکه دو صفت تعداد سنبله در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله دارای بیشترین اثر مستقیم و مثبت بر عملکرد دانه بودند و همچنین نظر به وجود همبستگی مثبت بین عملکرد دانه با تعداد سنبله در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله میتوان اظهار داشت که این دو صفت میتوانند به عنوان معیارهای مؤثر در گزینش ارقام مد نظر قرار گیرند. اگرچه دو صفت تعداد سنبله در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله اثر مثبت و مستقیم معنیدار بر عملکرد دانه دارند اما احتمالاً این بدین معنی
نیست که این دو صفت در همه شرایط به این اندازه بتوانند با عملکرد بالا همبستگی مثبت داشته باشند. زیرا نقش اثر متقابل بین این صفات و صفات دیگر در محیطهای متفاوت در تعیین اختلافهای موجود در محصول نهایی بیش از اثر هر یک از صفات به تنهایی است. با این وجود شناسایی صفاتی که علیرغم تنوع موجود از فراوانی بیشتری برخوردارند نه فقط از نقطه نظر ساختمان ژنتیکی بلکه برای درک نقش صفات مورد نظر مؤثر جهت دستیابی به عملکرد مطلوب میتواند روش مؤثری در گزینش ارقام باشد.
جدول 6- برآورد اثرات مستقیم و غیرمستقیم مهمترین صفات زراعی برعملکرد دانه ارقام مختلف جو در تراکمهای مختلف کاشت.
اثرغیر مستقیم از طریق
|
|||||
(تعداد سنبله در واحدسطح)X4 |
(تعداد دانه درسنبله)X3 |
(وزن هزار دانه)X2 |
(وزن هکتولیتر)X1 |
اثرمستقیم |
صفت |
**858/0 |
**815/0- |
04/0 |
___ |
214/0 |
وزن هکتولیتر (x1) |
*341/0- |
225/0- |
___ |
025/0 |
*339/0 |
وزن هزار دانه (x2) |
**126/1- |
___ |
055/0- |
125/0- |
**404/1 |
تعداد دانه درسنبله (x3) |
____ |
**068/1- |
079/0- |
124/0 |
**48/1 |
تعداد سنبله درواحد سطح (x4) |
426/0 |
1/0- |
201/0- |
297/0 |
___ |
جمع همبستگی صفت با عملکرد |